nimiâ triorum exactione, quâ ad egestatem
primo, mox desperationem & furorem
adigitur populus, vt bonis amissis, vltimam
in turbido spem experiri cogatur.
Nam vt cumque ob sæuitiam & tyrannidem
periclitentur Principes, dummodò pascatur
populus, minus ad decussa sublimiorum capira
commouetur & attendit. Sic libertatem
attrectare, priuilegia & consuetudines tol
lere haud tantas excitaret turbas ni ex illâ
mutatione minus benè sibi fore vnusquisque
in particulari sibi persuaserit. Tanta ergo
annonæ vis, vt hanc si præstiteris, cætera
securus ages ; si demseris, in reliquis licet
æquissimus, inuisus habearis & crudelis, &
quot egenos, tot hostes compares, mutationibus
intentos. Transeant vetera, antè oculos
exempla sunt, quomodo ob expilationem
nimiam integris Regnis, Principatibus,
& Prouinciis præpotentes Reges exciderant.
Sed deplorandum est, quod non alienis potius
quàm propriis periculis cautiores reddantur
homines : Viderat nuper Gallia, vicina
Regna & ditiones, Bigium, Cataloniam,
Lusitaniam & Neapolim, ex hoc errore
perdita, & Domino suo recalcitrasse, &
quanti hæc stererant Hispano, sed parum abfuit,
quin ipsa eodem penè fato periret. Vicennium

Page précédent(e)

Page suivant(e)